EM poleca (#13): Film dokumentalny „The Meat Lobby: Big Business Against Health?”

W dzisiejszym odcinku „EM Poleca” mamy film dokumentalny, który z pewnością da nieco do myślenia i być może (na co liczę) będzie impulsem dla widza, żeby bardziej świadomie sięgać po niektóre produkty, ale również z dużą dozą ostrożności podchodzić do różnych badań prezentowanych przez naukowców.

Film jest zatytułowany “The Meat Lobby: Big Business Against Health?” (ang. Mięsne Lobby: Wielki biznes kontra zdrowie?), a polski tytuł w dystrybucji to: “Skorumpowany Przemysł Spożywczy”. Jest to zapis śledztwa, jakie prowadzą francuscy dziennikarze w sprawie azotynu sodu, jego zastosowania w przemyśle mięsnym i historii regulacji zawartości tego konserwantu (znanego także jako E250) w wyrobach mięsnych. Sam azotyn sodu nie jest toksyczny (oczywiście jeśli jest w odpowiednim stężeniu), ale jego reakcje biochemiczne w organizmie prowadzą do powstawania rakotwórczych nitrozoamin.

Badania wykazały ponad wszelką wątpliwość związek pomiędzy zachorowaniami na raka jelita grubego a spożyciem produktów zawierających azotyn jako konserwant. Przy czym dodajmy, że azotyn sodu hamuje rozwój bakterii Clostridium botulinum. Bakteria ta w warunkach beztlenowych produkuje toksynę botulinową, znaną szerzej jako jad kiełbasiany. Do tej pory nie znaleziono zamiennika dla azotynu sodu i to jest często argument używany przez przemysł mięsny do ciągłego stosowania tego konserwantu (w filmie pokazana jest firma Hanegal, która go w ogóle nie stosuje i z sukcesem sprzedaje wędliny).
Oczywiście przemysł mięsny krytycznie patrzył przez lata na jakiekolwiek próby regulacji (i nawet całkowitego zakazu) używania azotynu sodu z prostej przyczyny – klient nie kupi wędlin o nieatrakcyjnym, szarym wyglądzie, a tak właśnie wygląda wędlina niekonserwowana azotynem. Przez lata lobby mięsne robiło wszystko, żeby utrzymać status quo, jeśli chodzi o użycie E250 jako dodatku do swoich wyrobów.
I film brutalnie obnaża hipokryzję oraz cynizm mięsnych potentatów. Opłacanie swoich naukowców, podważanie wyników badań, dyskredytowanie innych badaczy (zarówno jedni, jak i drudzy wypowiadają się w filmie), a także lobbowanie za określonymi zmianami w regulacjach. Dziennikarze prezentują w filmie dokumenty, które ukazują mechanizmy działania koncernów i zakłamanie niektórych ludzi ze świata nauki.

Film jest pełen interesujących, często nieznanych faktów, ale ja nie będę ich zdradzał. Dlatego jeśli chcecie się dowiedzieć:
– co wspólnego miał Ronald Reagan z zakazem stosowania azotynów w USA,
– jaki proces wygrała Dania z Komisją Europejską,
– co to były procesy nikotynowe w latach 90-tych,
– co wspólnego miało lobby tytoniowe z hot-dogami,
to koniecznie obejrzyjcie ten film.

Podkreślę, że rekomenduję ten film nie dlatego, żeby kogoś namawiać do niejedzenia mięsa – nic z tych rzeczy. Chcę tylko pokazać, jak ważna jest świadomość tego, co jemy i zrozumienie tego, że dla koncernów liczy się przede wszystkim zysk. Troska o zdrowie konsumentów nie jest (aż tak) ważna.
Równie mocno chcę zaznaczyć inny wniosek płynący z filmu. Nie ufajmy bezkrytycznie wszystkim prezentowanym badaniom – nawet jeśli pochodzą ze świata nauki. Film dobitnie pokazuje, że zdarzają się eksperci “chodzący na smyczy” koncernów i podpierając się nauką często szerzą nieprawdę stosując przy tym nieetyczne metody. Obecnie obserwujemy takie trendy nie tylko w przemyśle mięsnym.

Zakończę cytatem z filmu. Są to słowa lobbysty (z koncernu tytoniowego) z lat 60-tych:

“Wzbudzajmy wątpliwości, bo tylko tak możemy konkurować z faktami w sferze opinii publicznej.”

---

Skorumpowany Przemysł Spożywczy (2016)
Reżyseria: Guillaume Coudray, Sandrine Rigaud
Scenariusz: Guillaume Coudray, Sandrine Rigaud
Gatunek: Dokumentalny
Kraj: Francja
Język: Polski
Data premiery: 1 grudnia 2016 (Francja)